Tak się zastanawiam, czy nie zacząć wrzucać do postów jakichś obrazków. W sumie jest wtedy o wiele przyjemniej dla oka, a przecież moje oko jest bardzo wrażliwe w kwestii doboru kolorów. Taaaak bardzo. Czujecie tę słodką ironię?
Jak widać, podrasowałam ociupinkę szatę graficzną tego śmiesznego cudeńka, co to sobie jest. Zmieniłam szablon i popracowałam trochę nad czcionkami. Kolorystyka jednak niezmienna i takaż też pozostanie. Inaczej cała kwintesencja Słoneczka tańczącego z Księżycem wzięłaby i poszła w diabły trzy.
Rozglądam się tak po tym śmiesznym (znowu użyłam tego słowa, coś mi się zdaje, że będzie się często pojawiać) blogspocie i natrafiłam na stronkę o bardzo życiowej tematyce. Jak mniemam autorki są młode, pewno gimnazjalistki, i chcą pokazać ludziom oczywiste prawdy, o których można porozmawiać w niekoniecznie każdym towarzystwie. Mądrości tam wypisywane są trochę na wyższym poziomie niżeli te z besty.pl. Ach, ta młodzież. Czy może jednak nie jest z nią tak źle? Mogłabym się tutaj rozwinąć i strzelić rozprawkę, tylko komu chciałoby się to czytać, hę? No właśnie. Takie lanie wody. OSTRZEGAM: LANIE WODY I WYWODY NIE MAJĄCE WIĘKSZEGO SENSU ANI CELU BĘDĄ TUTAJ CZĘSTO SPOTYKANE.
Mamy trochu po 22:30 23 grudnia. Blah, miałam się jeszcze pobawić tym jakże genialnym blogspotem, ale jakoś nie mam na to zwyczajnie siły ani ochoty.
Dzisiejsze blogi, to dla mnie, jak na razie, czarna magia. Zmieniły się, jednak nie mogę powiedzieć czy na gorsze czy na lepsze, bo doświadczenia jak na razie nie mam. Znaczy mam, tylko w innym serwisie. W sumie to w poprzedniej wersji tego serwisu. Whatever. Nieważne. W każdym razie nie znam jeszcze wszystkich cudeniek, a będę je poznawać dopóty, dopóki bloga pisać będę.Na razie nie chce mi się kombinować z wyglądem, z grafiką i tak dalej. Nawet nie mam przy sobie własnego komputera z odpowiednimi narzędziami. Blah, przerzuciwszy się z Visty na XP, bo potrzeby kogoś innego były ważniejsze, załamałam się. Może kiedyś pojawi się tutaj logo mojego autorstwa.
EDIT:
Nie zdążyłam wysłać posta wczoraj, a dzisiaj odzyskałam mojego ukochanego blaszaka i w ten Wigilijny Wieczór zamierzam wpaść do Skyrima i prawdopodobnie wydostać się stamtąd coś koło północy. Takie tam lanie wody. Soł, niedługo wykombinuję jakieś interesujące logo, a raczej nagłówek na tego śmiesznego bloga, co głupoty zamiast papieru będzie przyjmował.
Zapomniałabym, Wesołych Świąt i żebym tylko ja nie dostała prezentu. Bardzo przykre uczucie.
